Τραυματιολογία Μυοσκελετικού

Κατάγματα Άνω και Κάτω Άκρων: Αντιμετώπιση στη Σύγχρονη Ορθοπαιδική

Τα κατάγματα, δηλαδή τα σπασμένα οστά, είναι από τους πιο συχνούς τραυματισμούς που αντιμετωπίζει ένας ορθοπαιδικός χειρουργός. Μπορεί να προκύψουν από πτώσεις, τροχαία, αθλητικές δραστηριότητες ή και απλές καθημερινές κινήσεις, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα με οστεοπόρωση. Η σωστή διάγνωση και θεραπεία είναι καθοριστική για την αποκατάσταση της κινητικότητας και την αποφυγή μακροχρόνιων επιπλοκών.

Γενική Κατηγοριοποίηση Καταγμάτων

Τα κατάγματα των άκρων κατατάσσονται με βάση το σημείο που εντοπίζονται, τη βαρύτητά τους και τη μορφολογία τους:

1. Κατάγματα Άνω Άκρου

• Βραχίονας: Στο άνω μέρος (χειρουργικός αυχένας του βραχιονίου), στο μέσο ή κοντά στον αγκώνα.
• Αγκώνας: Περιλαμβάνει κατάγματα ωλέκρανου, κεφαλής κερκίδας κ.ά.
• Πήχης: Κερκίδα και ωλένη, μπορεί να σπάσουν μεμονωμένα ή μαζί.
• Καρπός & Χέρι: Συχνά είναι τα κατάγματα του σκαφοειδούς ή του περιφερικού άκρου της κερκίδας (Colles).

2. Κατάγματα Κάτω Άκρου

• Μηριαίο: Ενδοαρθρικά (π.χ. υποκεφαλικά) ή διάμεσα.
• Επιγονατίδα & Γόνατο: Πολύπλοκα κατάγματα με πιθανή βλάβη στους χόνδρους.
• Κνήμη & Περόνη: Συχνά σε αθλητές ή τροχαία.
• Αστράγαλος – Ποδοκνημική: Πολύ συχνά και σημαντικά λόγω της βαρύτητας που σηκώνει η άρθρωση.
• Μετατάρσια – Φάλαγγες: Συχνά από κακώσεις κατά την άθληση ή πτώσεις.

Πότε Εφαρμόζεται Συντηρητική και Πότε Χειρουργική Αντιμετώπιση

Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες:

Συντηρητική Αντιμετώπιση (χωρίς χειρουργείο)

Επιλέγεται σε:

• Απλά κατάγματα χωρίς μετατόπιση.
• Σταθερά κατάγματα που ευθυγραμμίζονται εύκολα.
• Καταστάσεις όπου το χειρουργείο ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο (π.χ. σε βαριά πάσχοντες ή πολύ ηλικιωμένους ασθενείς).
• Παιδιά, όπου τα οστά έχουν μεγάλη ικανότητα αναδιαμόρφωσης.

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ανάταξη (αν χρειαστεί), ακινητοποίηση με γύψο ή νάρθηκα και φυσικοθεραπεία.

Χειρουργική Αντιμετώπιση

Ενδείκνυται σε:

• Κατάγματα με μετατόπιση των οστικών άκρων.
• Ανοικτά κατάγματα (όπου το οστό διαπερνά το δέρμα).
• Πολυκαταγματικούς τραυματισμούς.
• Κατάγματα κοντά σε αρθρώσεις όπου απαιτείται αποκατάσταση της αρθρικής επιφάνειας.
• Κατάγματα που δεν επουλώνονται σωστά με συντηρητική αγωγή.

Σύγχρονα Υλικά και Τεχνικές στη Χειρουργική Αντιμετώπιση

Η πρόοδος της ιατρικής τεχνολογίας έχει φέρει επανάσταση και στη χειρουργική των καταγμάτων. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται πλέον είναι εξελιγμένα, ελαφριά, βιοσυμβατά και ανθεκτικά.

Εξειδικευμένα Υλικά Ανά Οστό

• Πλάκες και βίδες τιτανίου: Χρησιμοποιούνται ευρέως για σταθεροποίηση των καταγμάτων. Είναι βιοσυμβατές και σπάνια προκαλούν ερεθισμό ή απόρριψη.
• Ενδομυελικοί ήλοι (nails): Τοποθετούνται μέσα στον μυελό των μακρών οστών όπως το μηριαίο και η κνήμη, προσφέροντας εσωτερική σταθερότητα.
• Αρθροπλαστικές επιφάνειες: Σε περιπτώσεις καταστροφής της άρθρωσης (ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους με ενδοαρθρικά κατάγματα ισχίου), γίνεται αντικατάσταση με πρόθεση.
• Βιοαπορροφήσιμα υλικά: Χρησιμοποιούνται σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως σε παιδιατρικά κατάγματα ή επεμβάσεις χεριού.

Πλεονεκτήματα των Σύγχρονων Τεχνικών

• Μικρότερη τομή και τραύμα (ελάχιστα επεμβατική χειρουργική)
• Ταχύτερη κινητοποίηση του ασθενούς
• Μικρότερος χρόνος νοσηλείας
• Μείωση των επιπλοκών, όπως η κακή πώρωση ή η θρόμβωση λόγω ακινησίας
• Καλύτερη ευθυγράμμιση και λειτουργικό αποτέλεσμα
• Μικρότερη ανάγκη για μακροχρόνια ακινητοποίηση, κάτι που μειώνει την ατροφία των μυών και τη δυσκαμψία των αρθρώσεων

Γιατί η Χειρουργική Αντιμετώπιση Είναι Συχνά η Βέλτιστη Επιλογή

Στο παρελθόν, η συντηρητική αντιμετώπιση ήταν η βασική επιλογή, κυρίως λόγω της έλλειψης κατάλληλων εργαλείων και υλικών. Αυτό συχνά οδηγούσε σε:

• Κακή πώρωση των οστών
• Μόνιμες παραμορφώσεις
• Περιορισμένη κινητικότητα
• Πόνο και ανάγκη για διορθωτικές επεμβάσεις

Σήμερα, χάρη στις προηγμένες τεχνικές και τα εξειδικευμένα εμφυτεύματα, ο στόχος της χειρουργικής δεν είναι απλώς να “κολλήσει” το κόκκαλο, αλλά να το επαναφέρει όσο το δυνατόν πιο κοντά στη φυσιολογική του μορφή και λειτουργία.

Παράδειγμα:

Ένα κάταγμα του περιφερικού άκρου της κερκίδας (στον καρπό) σε μια νέα γυναίκα μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα χειρουργικά με πλάκα χαμηλού προφίλ, επιτρέποντας κίνηση του καρπού σε λίγες μέρες και αποφυγή δυσκαμψίας. Αντιθέτως, με γύψο για 6-8 εβδομάδες, η πλήρης αποκατάσταση μπορεί να καθυστερήσει μήνες.

Συμπερασματικά

Η αντιμετώπιση των καταγμάτων έχει εξελιχθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές και τα εξειδικευμένα υλικά επιτρέπουν:

• Γρηγορότερη αποκατάσταση
• Καλύτερα λειτουργικά αποτελέσματα
• Μειωμένο χρόνο αποχής από εργασία ή αθλητική δραστηριότητα
• Μικρότερη επιβάρυνση της γενικής υγείας του ασθενούς

Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο ορθοπαιδικό χειρουργό, που θα αξιολογήσει κάθε περίπτωση ξεχωριστά και θα καθοδηγήσει τον ασθενή με ασφάλεια προς την καλύτερη δυνατή αποκατάσταση.

Είτε πρόκειται για ένα απλό κάταγμα στο χέρι, είτε για ένα σύνθετο κάταγμα ισχίου, η σύγχρονη ορθοπαιδική έχει τη γνώση και τα μέσα να αποκαταστήσει τη λειτουργία και την ποιότητα ζωής.

Για οποιαδήποτε απορία σας , μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον ιατρό (Γνωρίστε τον ιατρό) ή προγραμματίστε μια συμβουλευτική συνεδρία σε οποιοδήποτε από τα 2 ιατρεία μας ή στο γραφείο του στην συνεργαζόμενη κλινική

Διαβάστε και για τις υπόλοιπες ιατρικές υπηρεσίες που μπορεί να σας προσφέρει ο ιατρός και ενημερωθείτε και για άλλα ορθοπαιδικά ζητήματα